Guggenheim en gietijzer

dinsdag 17 mei 2011
Donder, bliksem en kletterende regen luidden de maandagnacht uit, en de vooruitzichten voor vandaag zijn niet best. We houden er wel de moed in, ten slotte is er de metro. Die nemen we om naar het Guggenheim Museum te reizen en we komen weer boven de grond in een deel van de stad met een heel andere sfeer. Chic! Het museumgebouw zelf vinden we prachtig, spannend, maar de collectie spreekt ons allebei niet echt aan, dus het bezoek duurde niet heel lang.


de prachtige (koperen) fonteintjes in Guggenheim





Nu pakken we eens een bus naar het volgend punt op het verlanglijstje, Tribeca, in het zuiden van Manhattan. Een leuk tochtje, dat zes keer zo lang duurt als een metroreis, maar waarbij je wel heel veel ziet en langzaamaan de sfeer van de stad ziet veranderen. Op Broadway stappen we uit en wandelen de buurt in. We zien straatjes met gevels die zijn opgetrokken uit gietijzer (cast-iron architecture). Veel gevels hebben op alle etages balkons met brandtrappen naar de andere verdiepingen. In deze buurt staan behalve veel huizen van zo'n vier, vijf etages ook wel wat wolkenkrabbers, maar dat zijn nog de 'oude' jongens, statige reuzen met veel tierelantijnen. De sfeer in de buurt is goedmoedig en het is er veel rustiger dan in Chelsea waar ons appartement is.



de bussen waarin met wapperend plastic omhulde toeristen lijken op enige afstand op met zakken gevulde vuilnisauto's








Tot slot van de middag willen we kijken of hier misschien wèl wat behoorlijke (en betaalbare) wijn te koop is. Die wijn was een heikel punt ondertussen. We verbaasden ons: je kunt in NY alles, werkelijk alles te eten kopen op minstens zes verkooppunten per huizenblok. Dat is: reeds klaargemaakt eten. Vers voedsel, zoals groenten, vlees e.d. zijn slechts op enkele punten verkrijgbaar. De prachtige foodstore nabij ons appartement bleek geen wijn te hebben en navraag leerde dat (bijna) alleen liquorstores het verkopen. We kochten in een zaakje naast ons appartement een fles rood. Hadden we beter niet kunnen doen. Ten bucks down the drain. Internet bood uitkomst en geleidde ons naar een straat waar in een uiterst basaal ingerichte winkel eerste keus - en eerste prijs - wijn werd verkocht. We mochten proeven en aanhoren waar het geproefde vandaan kwam en gingen de deur uit met drie toch nog enigszins betaalbare flessen. Die overigens heel lekker waren. 
Nu dus, in Tribeca, zien we een 'winkeltje' waarboven een uithangbord 'Liquors & Wines' roept. De winkel lijkt gesloten en de etalage lijkt meer op een tweedehands zaak, we zien geen licht, maar enig rammelen aan de deur brengt een zoemer in werking en het slot springt open. We lijken te zijn terechtgekomen in een opslagplaats, maar de dame die de boel bestiert bevestigt dat we hier gewoon enkele flessen kunnen kopen. Ze biedt ook nog aan een uitgekozen fles wit om te ruilen voor eenzelfde, maar dan gekoeld. Belast met vier flessen (we willen niet gelijk morgen weer terug moeten komen....) reizen we huiswaarts.

thuisgekomen nog even uit het raam kijken...
ook bij avond is het prachtig door ons raam

de verlichte spits is van het Empire State Building die verder aan het oog onttrokken wordt door de ervoor staande krabberd


lees en kijk verder...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten